Ik voel me al een hele tijd gevangen in het systeem van anticonceptie. Ik heb jarenlang van alles geprobeerd, maar telkens kom ik weer op hetzelfde punt: ik wil naar mijn lichaam luisteren als het zegt dat iets niet goed voor haar is. Dus nu gebruik ik heel bewust helemaal niks meer. Iets waar ik achtersta, maar het is en blijft een lastige keuze.. Ik wil heel graag moeder worden, maar ik ben nu pas 25 en voorlopig hoeft het van mij echt nog even niet. Dus wat is dan de beste optie?
In deze blog ga ik wat dieper in op mijn ervaring met hormonale en niet hormonale anticonceptiemiddelen, en wil ik meer delen over mijn zoektocht naar een natuurlijke vorm van anticonceptie (onder andere door meer over je eigen maancyclus te leren)!
De reden dat ik wilde stoppen met de pil (hormonale anticonceptie)
Toen ik 16 was nam mijn moeder me mee naar de huisarts omdat ze wilde dat ik aan de pil ging. Ik ging met vrienden op vakantie naar spanje en ze wilde natuurlijk het zekere voor het onzekere nemen. Als ik er nu over nadenk vind ik het best heftig dat ik en vele andere jonge meiden het dringende advies krijgen om aan de pil te gaan.. Soms om ongewenste zwangerschappen te voorkomen, maar soms ook tegen bijvoorbeeld huidproblemen. De huisarts schrijft het zonder problemen voor, zonder ook maar iets te vertellen over hoe serieus eventuele negatieve bijwerkingen kunnen zijn.
Eigenlijk merkte ik pas wat voor effect de pil op me had toen ik er na jaren mee stopte.. Ik zat al een tijdje niet lekker in mijn vel, maar ik zat al zo lang aan de pil dat ik ook niet goed wist hoe ik me zonder voelde.
Ik wist niet zeker of mijn klachten te wijten waren aan de pil.. Maar na het lezen van negatieve ervaringen van andere mensen had ik toch het gevoel dat ik ermee moest stoppen. In de periode nadat ik was gestopt voelde het alsof er zo’n enorme last van mijn schouders was gevallen, ik had het gevoel dat ik eindelijk weer mezelf was. (Ik wil er wel even bij zeggen dat ik toen ook een tijdje stopte met het gebruiken van drugs, waardoor ik me al helemaal high on life voelde) maar toch.. in de jaren dat ik de pil gebruikte had ik het gevoel dat ik zo instabiel was. Ik ging van super vrolijk, naar snel aangebrand, naar depressief. Ik heb me een tijdlang echt heel erg down gevoeld, en toen ik ermee stopte voelde ik me zoveel lichter. Natuurlijk gaan je emoties op die leeftijd sowieso al van hot naar her, maar voor mij was dit genoeg reden om nooit meer terug te willen naar de pil!
Mijn ervaringen met de implanon (hormonale anticonceptie)
Na een jaar zonder anticonceptie koos ik uiteindelijk voor de implanon (een staafje dat in je arm wordt geplaatst). Ondanks dat dit ook een hormonale vorm van anticonceptie was, wilde ik het toch proberen. De kunstmatige hormonen worden hierbij geleidelijker afgegeven in het lichaam en dus is de kans kleiner op enorme pieken en dalen in je gemoedstoestand. Daarnaast leek een spiraal me maar niks, het idee alleen al dat je zo’n ding je baarmoeder in jast.. Blegh!
Ik moet zeggen dat ik toch best tevreden was met de implanon. Het zetten was echt geen probleem en het voordeel is dat het je ongeveer drie jaar lang beschermd bent tegen zwangerschappen. Nog een bijkomstigheid die ik toendertijd fijn vond: ik werd niet meer ongesteld. Na tweeëneenhalf jaar zonder problemen begon ik ineens toch weer te bloeden. Ik was bang dat ie niet meer zo goed werkte en koos ervoor om hem te laten verwijderen. Ik kon er toen voor kiezen om meteen een nieuwe te laten plaatsen, maar ik was eigenlijk wel benieuwd hoe ik me zou voelen zonder implanon. Ik had niet echt ergens last van, maar bij de pil merkte ik natuurlijk ook pas achteraf wat er was veranderd.
Ik heb toen een aantal maanden zonder anticonceptie gedaan en eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat ik me gewoon hetzelfde voelde. Super fijn, want dan was de keuze makkelijk gemaakt: ik ga weer voor de implanon en dan zit ik de komende drie jaar weer gebakken! Helaas ging dat net even anders dan verwacht.. Vanaf het moment dat ik mijn nieuwe implanon had laten plaatsen was ik vrijwel non stop ongesteld. Ik bloedde niet hevig en ik had gelukkig weinig andere menstruele klachten, maar ik kan je vertellen dat het geen pretje is om elke dag te bloeden. Ik ben na een tijd langsgeweest bij de huisarts en zij had me de pil meegegeven om er nog eens even bij te slikken. In sommige gevallen geeft dat een soort reset aan je lichaam (achteraf gezien vind ik het een beetje bizar dat ik al die hormonen mijn lichaam in heb gepropt). Ik weet eerlijk gezegd niet eens meer of ik de strip heb opgemaakt. Uiteindelijk heb ik het een jaar volgehouden met die nieuwe implanon, in de hoop dat mijn lichaam zou wennen en ik op z’n minst weer met een normale cyclus door het leven kon gaan. Dit gebeurde niet, dus moest ik weer op zoek naar iets nieuws..
Mijn heftige ervaring met de koperspiraal (niet hormonale anticonceptie)
Iets meer dan een jaar geleden kwam ik na lang zoeken (en vooral twijfelen) uit bij de koperspiraal. Ik wilde gewoon niet nog meer troep in mijn lichaam stoppen die mijn natuurlijke hormoonhuishouding zou verstoren. Je hebt ook wel andere niet hormonale middelen, maar die spraken me nóg minder aan. Ik dacht: als al die andere vrouwen ook gewoon een spiraal laten zetten, moet ik dat toch ook gewoon kunnen?!
Het laten zetten van het spiraaltje was even kut, het voelde voor mij als een korte scherpe pijn, maar het is gelukkig ook zo voorbij. De dag dat ik hem had laten zetten had ik enorme krampen, maar ik wist dat dat erbij kon horen. Eigenwijs als ik ben ging ik ondanks de pijn naar de supermarkt om boodschappen te doen en toen ik in de rij stond werd alles om me heen ineens wazig. Het voelde alsof ik gedissocieeërd was van mijn omgeving en ik dacht echt dat ik flauw ging vallen. Ik probeerde nog om het tegen te houden en gewoon mijn boodschappen af te rekenen, maar ik voelde dat dat niet ging lukken. Ik rende naar buiten en ging op de grond zitten om bij te komen.. Ik ben letterlijk nog nooit in mijn leven flauw gevallen of in de buurt gekomen ervan. Ik vond t best heftig dat dat nu dus ineens wel gebeurde. Gelukkig kon ik mijn vriend bellen, die kwam me meteen ophalen.
De eerste keer dat ik ongesteld werd na het zetten van mijn koperspiraal was echt verschrikkelijk. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel pijn gehad. Dat je menstruatie wat heviger kan worden was me wel bekend, maar dat het zo erg zou zijn had ik niet verwacht. Ik heb nooit heel veel last gehad van mijn menstruatie gehad. Ik had hoogstens last van rugpijn, dat was vervelend, maar niks vergeleken met de pijn die ik nu voelde. Ik weet niet hoe het voelt om weeën te hebben, maar het is het enige wat ik kan bedenken als ik deze pijn ergens mee moet vergelijken. Ik heb een redelijk hoge pijngrens, maar ik lag echt te jammeren, kreunen en grommen op bed. Ik moest letterlijk huilen van de pijn en ik werd er zelfs misselijk van. Dat heeft twee of drie dagen aangehouden en daarna werd het gelukkig wat minder.
De keren erna waren niet zó extreem, maar nog steeds had ik elke maand minstens twee dagen waarbij ik flinke kramp had waar ik soms wel van kon janken. Daarnaast verloor ik ook ontzettend veel bloed, iets waar ik normaal ook geen last van had. Ik gebruik een menstruatiecup en die stroomde soms na een uur al over. Ik moest hem ’s nachts zo’n zes keer vervangen. Ik lekte met die cup in alsnog door mijn wasbare maandverbandjes. Ook was ik soms wel meer dan 10 dagen ongesteld.. Kortom het was gewoon elke maand ellende! Meestal wordt er gezegd dat je lichaam na een half jaar wel gewend is aan een koperspiraal, maar na een half jaar was er bij mij vrij weinig veranderd. Ik had ook steeds vaker last van candida en ik kan je vertellen dat het zo onzettend frustrerend is als je elke maand rond je menstruatie last hebt van jeuk en droogheid. Ik werd er oprecht gek van. Uiteindelijk heb ik een kuur gekregen van de huisarts waarbij ik elke vijfde dag van mijn menstruatie een pil moest slikken. Ik heb nu nog één maand te gaan, maar sindsdien heb ik er gelukkig geen last meer van gehad!
De laatste maanden begon ik helaas ook andere klachten te krijgen zoals duizeligheid (ik gok doordat ik zoveel bloed verloor), maar ook een wazig zicht vol vlekjes (alsof je migraine hebt). Ik kon dan een paar dagen echt niet goed zien.. Ik was een keer buiten met iemand aan het praten terwijl ik tegenlicht had van de zon en ik kon gewoon de details van zijn gezicht niet zien omdat er een waas overheen hing van vlekken. Dat kan natuurlijk echt niet goed zijn, maar omdat ik niet iemand ben die snel moeilijk doet bij klachten heb ik het nog een paar maanden volgehouden ermee.
Natuurlijk speelde het ook mee dat ik gewoon niet wist wat ik anders voor anticonceptiemiddel moest gebruiken. Ik wilde echt niet terug naar hormonale anticonceptie en andere middelen lijken me gewoon niks vanwege onhandigheid en bekende bijwerkingen. En de kennis dat veel mannen condooms gewoon minder chill vinden was ook iets wat waar ik over na dacht (achteraf gezien denk ik: lekker boeien, het is mijn lichaam, wat stom dat ik daar überhaupt over nadenk! Maar op dat moment is dat toch iets wat meespeelde). Ik vind het ook minder fijn, maar heb het er wel voor over als ik dan verder klachtenloos door het leven kan.
Gelukkig heb ik uiteindelijk.. EINDELIJK naar mijn lichaam geluisterd en heb ik ook de koperspiraal laten verwijderen. (Dat viel overigens hartstikke mee, het was niks vergeleken met het zetten ervan!)
Ik ben momenteel voor de derde keer ongesteld sinds ik mijn spiraal eruit heb gehaald en ik heb bijna geen last meer van kramp en migraine-achtige verschijnselen. Mijn menstruatie duurt gewoon weer een week, waarvan 2-3 wat hevigere dagen zijn en ik wat meer bloed, maar verder draag ik niet eens mijn cup of maandverband. Wat een verademing!
Ik ben zo blij dat ik de keuze heb gemaakt om te stoppen met al die troep, blij dat ik eindelijk mijn gevoel heb gevolgd, dat ik me niet meer heb laten tegenhouden door twijfels of wat een ander daar van zou vinden. Natuurlijk ben ik wel eens bang dat ik nu een groter risico loop om zwanger te worden, maar het bevrijdende gevoel weegt voor mij veel zwaarder. Momenteel gebruik ik dus alleen af en toe condooms en daarnaast ben ik me aan het verdiepen in andere manieren va natuurlijke anticonceptie. Ik ben best wel nieuwsgierig naar bijvoorbeeld de ladycomp (ook al zijn daar veel negatieve verhalen over te vinden), maar ook in het bijhouden van mijn eigen maancyclus en vruchtbare dagen. Ik zou me heel graag dieper willen verbinden met mijn lichaam en luisteren naar de signalen gedurende mijn cyclus! Ik wilde hier eigenlijk in deze blog al dieper op ingaan, maar aangezien ik al best veel heb geschreven bewaar ik dat voor een volgende blog!
Vrij Eigenwijs 