Ik ben nog maar kort geleden écht begonnen met surfen. Ik wilde het al langer leren, maar ik begon er maar niet aan tot dat ik mijn huidige vriend leerde kennen. Voordat ik op reis ging heb ik zo’n 7x gesurfd, waarvan eigenlijk maar 2x in Nederland (Scheveningen en Ouddorp).
Ik heb in eerste instantie het meest in Frankrijk (Siouville) gesurfd, tijdens een mini roadtrip met een kleine bus, en heb toen voornamelijk heel veel geleerd over de zee. Hoe je golven kunt lezen, wanneer een golf goed is etc. Dat vond ik heel erg tof, omdat je in principe gewoon meer leert over de natuur.

Bang in het water
Ik ben altijd al een beetje bang geweest om onder water te gaan ( onderwater is toevallig genoeg mijn achternaam haha).
Ik ben toen ik heel jong was, tijdens mijn eerste zwemles, onder water terecht gekomen. De zwemleraar zag het vrij laat waardoor ik al enige tijd in zware paniek aan het spartelen was. Toentertijd wist ik natuurlijk nog niet dat je sneller omhoog komt als je ontspant.. Ik weet niet of het in werkelijkheid heel lang duurde, maar wel herinner ik me nog de complete paniek en hoe ik boven probeerde te komen. Ik heb altijd moeite gehad met door het gat heen duiken tijdens zwemles en moest hier zelfs extra lessen voor krijgen in warm water zodat ik meer kon ontspannen.
Sinds die ervaring zwem ik ook als een soort hondje, met mijn hoofd ver omhoog, om maar geen water bij mijn gezicht te krijgen. Allemaal niet erg bevorderlijk als je wil leren surfen haha!
Eerste surfsessie meteen in de wasmachine
Mijn eerste keer surfen was in Scheveningen, het was september en ik ging mee met mijn huidige vriend (die toen overigens nog niet mijn vriend was), en huurde een wetsuit, schoentjes en een softtop.
Hij is surf instructeur en gaf me dus mijn eerste lesje. Na wat oefenen nam hij me ook mee naar achter. We peddelden door de branding en op het moment dat ik dacht dat we voorbij de golven waren, kwam er ineens nog één grote golf. Ik zag mijn vriend eronderdoor duiken, iets wat ik wel in video’s enzo had gezien, maar waarvan ik geen idee had hoe ik dat zo snel moest doen..
Ondertussen weet ik dat dat ook helemaal niet kan met een softtop, maar goed..
Ik klapte toen, met mijn handen aan mijn board geklemd, achterover en werd (in mijn ogen) keihard gespoeld, ik verloor mijn board en kreeg hem tegen mijn hoofd aan. Toen ik weer boven kwam was ik weer bij het strand en ik ging er meteen uit.
Ik voelde me echt niet chill en kon wel janken, maar stoer als ik ben wilde ik dat natuurlijk niet laten zien.
Mijn vriend kwam meteen het water uit en we bleven even op het strand zitten tot ik bijgekomen was. Ik wilde me niet laten kennen dus ik ging er weer in. Ik kan je vertellen dat ik er nog wel raar over heb gedroomd, onbewust bleef het toch een beetje hangen..
Maar ik vond het ondanks die flinke wasmachine wel tof, het lukte me ook in de eerste paar keren al om te staan. Waardoor ik dacht dat ik het allemaal zó onder de knie zou hebben haha.
Ik heb vroeger veel gesport en was altijd best goed in alles wat ik probeerde, maar ik kan je vertellen dat surfen écht het moeilijkste is wat ik ooit heb gedaan.
Ik weet niet of dat komt omdat ik het pas op late leeftijd probeer, ik heb toch het gevoel dat je als kind veel sneller dingen oppakt en minder bang bent.
Maar met surfen heb je te maken met zoveel verschillende factoren, die constant veranderen, een sessie is nooit hetzelfde.

De verslavende werking van surfen
Van de paar keren dat ik heb gesurfd heb ik eigenlijk maar één keer echt een hele leuke ervaring gehad, waarbij ik niet bezig was met presteren. Waarbij ik gewoon plezier had.
Ik loop namelijk constant tegen mezelf aan, ik wil graag goed zijn in dingen, maar dat kan niet bij surfen. Het is echt een langzaam proces, van heel veel vallen en opstaan.
De keer dat ik het het leukst vond was toen ik met meerdere mensen ging surfen, waaronder twee meiden, die me een beetje hielpen. Ze werkten allemaal bij surfcamps, dus dat was ook een fijn idee voor mij.
Ik had die dag super veel aan mijn hoofd, ik was bij een bezichtiging geweest voor een eigen camper en ik wist echt niet of ik er voor wilde gaan of niet. Mijn hoofd draaide overuren..
Vanaf het moment dat we het water in gingen heb ik helemaal nergens meer aan gedacht, ben ik helemaal in het moment geweest.
En toen ik eruit kwam en lekker warm in de bus van m’n vriend zat werd ik echt overspoeld door een gevoel van extase.
Dat je dat gevoel kan krijgen van iets natuurlijks, dat kende ik nog niet echt. En vanaf toen keek ik er echt naar uit om het vaker te doen. Ik snapte nu pas waarom iedereen surfen zo verslavend vindt! Dit was het gevoel waarover ik had gelezen en waardoor mijn interesse was gewekt. Een gevoel van mindfullnes, kalmte, plezier, uit je hoofd en in je lichaam. Dat die extase er naderhand bijkwam maakte het nóg beter!
Uiteindelijk heeft het wel weer even geduurd voor ik het water in ben gegaan, je bent toch best afhankelijk van veel factoren. Ik woon vrij ver van de zee, had geen eigen surfgear en durf ook echt nog niet op eigen houtje te surfen. Dus ik heb gewacht tot ik met mijn vriend op reis ging langs de kust van Europa. Hier heb ik voor mijn doen heel veel gesurfd en veel meer geleerd.
Een echte aanrader als je graag leest over surfen is het boek: mindfulness and Surfing; Reflections for Saltwater Souls. Een heel fijn en leerzaam boek waarin wordt verteld over de geschiedenis van surfen, body mindfulness en hoe de oceaan ons helpt om onze plek in deze wereld te vinden. Daarnaast staan er mooie mindfulness oefeningen in voor zowel op het strand als in het water!