Ik kreeg onlangs de vraag wat mijn toekomstplannen zijn, wil ik rond blijven reizen in mijn bus & online werken of heb ik nog andere doelen? Wat zijn mijn dromen en verlangens?
Ik heb nog geen idee hoe lang ik online wil blijven werken, in principe zou het voor een hele lange tijd kunnen aangezien er alleen maar meer remote en online businesses zullen komen waar ik mee samen kan werken. Wie weet kies ik er uiteindelijk voor om echt zelf een online offer te creëren, om mensen te helpen op hun pad naar meer vrijheid. Maar voor nu vind ik het heerlijk om zo weinig verantwoordelijkheid te hebben en niet zoveel tijd in het online werk te hoeven stoppen. Het geeft me precies de vrijheid waar ik naar op zoek was!
Rebellie tegen het systeem
Mijn ultieme verlangen is om zo vrij, onafhankelijk en zelfvoorzienend mogelijk te zijn. En ondanks dat mijn beeld over (de kleine) business owner, sales en geld enorm is veranderd – Ik zie het niet meer als slecht, iets wat niets voor mij is, een wereld waar ik niks van moet hebben en probeer het nu juist in mijn voordeel te gebruiken zodat ik uiteindelijk hele mooie dingen kan creëren – maar ik voel wel nog steeds een afkeer voor de grote kloof tussen arm en rijk, voor de scheve machtspositie, het systeem waar onze samenleving op is gebouwd en alle grote corporaties die de touwtjes in handen hebben.
Daarom vind ik het idee dat steeds meer mensen zelfvoorzienend worden en er meer en meer community-achtige initiatieven worden gestart zo mooi.. Hoe onafhankelijker we zijn, hoe minder macht die bedrijven en instanties over ons hebben.
Ik heb onderweg een Duitse groenteboer leren kennen die ook met een camper op reis was. Hij heeft zichzelf verdiept in permacultuur en het verbouwen van groenten en kruiden. Na een jaar hard werken kan hij ondertussen zelfs zijn eigen zaden kweken en weet ie exact hoe hij zichzelf en zijn gezin kan onderhouden terwijl hij steeds minder hoeft te werken. We hadden het erover dat dit eigenlijk ook een vorm van rebellie is. Een (vriendelijke) middelvinger naar het systeem en ik moet eerlijk zeggen; dat spreekt mij wel aan haha.
Toekomstdromen
Mijn droom voor de nabije toekomst (ergens binnen nu en 5 jaar) is om genoeg geld te hebben gespaard om een stukje land te kopen. Ik zou het super fijn vinden om in een tiny house te wonen en daarnaast een grote tuin te hebben om mijn eigen groenten en kruiden te verbouwen.
De reden dat ik zoveel mogelijk zelfvoorzienend wil zijn is zodat ik zo min mogelijk hoef mee te draaien in het kapitalistische systeem, hopelijk een hoop geld kan besparen en daarom niet meer zoveel hoef te hoeven te werken.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou er enorm van om lekker bezig te zijn en ik hou helemaal niet van te veel stilzitten. Maar hoe ik het voor me zie is dat mijn enige echte “werk” zal zijn om het stukje land te onderhouden. Hoe mooi is het om samen te werken met de natuur en steeds meer te leren over alle flora en fauna. Ik wil me verdiepen in permacultuur en bijvoorbeeld bouwen met natuurlijke materialen. Als ik hierin mijn draai heb gevonden zie ik het ook helemaal voor me dat ik dit verweef met mijn makerschap.
Mijn ultieme droom is om een schuur te bouwen en een deel van het land volledig te wijden aan het creëren van een gevoel van community.
Ik visualiseer regelmatig over het samenbrengen van creatieve, spirituele en vrije mensen waarbij allerlei kennis en kundes met elkaar worden gedeeld. Dat we gezamenlijk leren over planten, de aarde, spirituele practices, sisterhood. ik zie een plek voor me waar we kunnen filosoferen, kunst kunnen maken, samen koken, dansen, spelen, muziek maken, verhalen delen en kampvuren bouwen. Een plek voor bezinning, plezier, voelen, ervaren, loslaten, voor nieuwsgierig, spontaan en vrij zijn.
Daarnaast zou ik het heel mooi vinden om voor een aantal dieren te zorgen. Om dieren die gered zijn van de slacht een soort sanctuary the bieden waar ze hopelijk nog een mooi leven kunnen hebben.
Ik wil, als dat zo ver is, dat mijn kindje opgroeit op een plek waar met liefde voor de aarde, de natuur en alles wat daarbij hoort wordt gezorgd. Dat het opgroeit op een plek waarbij een andere manier van leren mogelijk is; bezig zijn met je persoonlijke ontwikkeling, leren op een gezonde manier je emoties te bespreken en regulieren, ontdekken door te doen, meer tijd voor beweging en meer verbinding met de natuur. Een omgeving waar je wordt aangemoedigd om je passies en talenten vrij te verkennen, zonder in een hokje te worden gestopt en aan bepaalde verwachtingen te moeten voldoen.
Utopie bestaat niet?
Natuurlijk snap ik ook dat er wel enige structuur nodig is. Je hebt toch ook écht regels (voorwaarden) nodig om zo’n vrij bestaan te kunnen creëren. En ik ben me zeker bewust van het feit dat je altijd in verbinding zult blijven staan met het systeem en hoe de samenleving op dat moment in elkaar zit. Je kunt er niet van wegrennen, een soort mini samenleving creëren en je volledig afsluiten van wat er verder gebeurt in de wereld.
Maar ik geloof wel dat er een andere vorm van leven en leren mogelijk is. En mijn verlangen is om daarin, samen met anderen, te zoeken naar de manier die voor ons het meest “juist” voelt. Om op onze eigen manier een miniscuul steentje bij te dragen aan een hopelijk iets mooiere, vriendelijkere wereld. Voor onszelf, maar ook voor alle mensen die na ons op deze planeet moeten leven. Want als we het af laten hangen van de mensen die op grote schaal een wezenlijk verschil kunnen maken, dan kunnen we lang wachten.
En ik kan wel gefrustreerd of verdrietig rond blijven lopen omdat onze samenleving zo belachelijk scheef in elkaar zit, maar daar schieten we ook niks mee op. Dus liever droom ik over mijn meest romantische leven en dan zien we wel hoe dichtbij ik daar werkelijk zal komen.
Ik blijf erover visualiseren en ik geloof oprecht dat ik iets in deze trant waar zal gaan maken, net zoals ik mijn droom om te wonen en reizen in mijn bus achterna ben gegaan. Als ik terugkijk naar hoe snel ik deze nieuwe levensstijl heb gerealiseerd na mijn afstuderen, geeft dat alleen maar meer vertrouwen in het feit dat ik (als ik iets echt wil) alles kan creëren waar ik naar verlang.
Ik wil vrij zijn, eigenwijs zijn, nieuwsgierig en speels. Ik wil in bomen klimmen, hutten bouwen en dansen in de regen.
Ik ben Fien en ik woon in een bus met mijn vriend en kat; Lillie. Al heel lang voel ik een soort onrust, een brandend gevoel in mij wat me vertelt dat ik meer wil ontdekken. Onbekende paden volgen, uit mijn comfortzone stappen, mooie mensen ontmoeten en nieuwe dingen leren.. Deze blog zal dus gaan over het volgen van mijn gevoel, zelfontwikkeling en full time vanlife.. Maar ook onderwerpen zoals werken als autonoom beeldend kunstenaar en spiritualiteit zijn dingen waar ik graag over schrijf. Ik sta met één been stevig op de grond, en met de ander zweef ik een beetje in het rond. Het lijkt me heel bevrijdend om open en eerlijk te schrijven over mijn zoektocht naar een balans hierin. En wie weet kan ik andere eigenwijze mensen hier ook mee inspireren.
Bekijk meer berichten
Vrij Eigenwijs 